ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΟΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΤΑΣΙΑΣ

Συνταγές της Τασίας

Τασία Δενδρινού – Εκδόσεις Λιβάνη σελ. 195 24,36 ΕΥΡΩ

Είδατε τι κάνουν τα Life style έντυπα; Προβάλλουν τις «κοσμικότητες» γνωστών και αγνώστων τόσο πολύ και τόσο συχνά που όλοι εμείς οι υπόλοιποι αρχίζουμε να νοιώθουμε λίγο «απ’ έξω» και μια μιζέρια που δεν μπορούμε κι εμείς να «είμαστε εκεί που συμβαίνει»… Ο τάδε πολιτικός τρωει εκεί, η τάδε καλλιτέχνις με την παρέα της δεν χάνει ευκαιρία να επισκεφθεί το δείνα εστιατόριο κλπ κλπ

Δέστε το φαινόμενο Ρένα της Φτελιάς. Μύκονος, κοσμικοί, καλλιτέχνες, πολιτικοί, η απαραίτητη δημοσιότητα, τσουπ να άλλο μαγαζί στην Αθήνα, να και σειρά βιβλίων μαγειρικής, ήρθε το πράγμα και έγινε επιτυχία μεγάλη.

Τώρα, αν ανοίξεις τα βιβλία θα διαπιστώσεις ότι απλώς πρόκειται για τις φαγητά που χρόνια έτρωγες από τα χεράκια της μανούλας σου (χωρίς ίσως να τα εκτιμάς δεόντως) και μάλιστα αν προσπαθήσεις να εκτελέσεις τις συνταγές ανακαλύπτεις ότι οι οδηγίες είναι μάλλον λειψές (μπορεί η κυρία Ρένα να μη θέλει να σου δώσει και όλα τα μυστικά της….)

Αλλά είπαμε… Εδώ θα μιλήσουμε για την κυρία Τασία που ζήλωσε την επιτυχία της κοντοχωριανής της κυρίας Ρένας και εμφανίζεται με το πρώτο της βιβλίο να μας μυήσει στα μυστικά της κουζίνας της που έχουν γευθεί ουκ ολίγοι γνωστοί των κοσμικών στηλών.

Πρώτη διαπίστωση από την εισαγωγή του βιβλίου η μετριόφρων αυτοπαρουσίαση της συγγραφέως μαζί με αναφορές περί τα οικογενειακά της ου μην αλλά και ολίγη από τη γνωστή αντιπαράθεση Φισκάρδου – Αργοστολίου (αν δεν παινέψεις το χωριό σου…)

Πάμε τώρα στο ψητό.

Στα θετικά πρέπει να αναφέρω την ωραία φωτογράφηση, κάποιες πληροφορίες για την περιοχή και το γενικό lay out του βιβλίου.

Μέχρι εδώ όμως, γιατί αν πάμε στις συνταγές θα διαπιστώσουμε ότι πάλι έχουμε μια από τα ίδια: συνταγές της μαμάς μας (άντε και μερικές της θείας μας της Μερόπης) που έπρεπε να τις δούμε δημοσιευμένες στο πολυτελές βιβλίο της κυρίας Τασίας για να τις επανεκτιμήσουμε όπως θάπρεπε.

Και βέβαια , για όσους και όσες δεν έχουν μάθει ακόμη πώς γίνεται το τζατζίκι ή ο ντάκος (ριγανάδα το λεει η συγγραφέας)τα τηγανιτά καλαμαράκια ή η χωριάτικη σαλάτα και δεν ρώτησαν τη μαμά τους καλά θα κάνουν να πάρουν το βιβλίο.

Για τους υπόλοιπους το βιβλίο έχει να δώσει ελάχιστες ενδιαφέρουσες σπεσιαλιτέ – για την ακρίβεια τις εξής δύο: μπακαλιαρόπιτα και αστακομακαρονάδα.

Συμπέρασμα: όλοι αυτοί οι πολιτικοί, καλλιτέχνες και λοιποί κοσμικοί που συρρέουν εκστασιασμένοι να γευθούν τα παρασκευάσματα ορισμένων ταβερνών αναδεικνύοντας τες σε χώρους “must” πρέπει ή να είχαν μαμάδες που αγόραζαν φαγητό σε πακέτο ή Φιλιππινέζα στην κουζίνα τους.