ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΟΙ 13 ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ

Σε αυτό το μυθιστόρημα βασίστηκε η ταινία Φλογισμένες Σχέσεις με τον Τζακ Νίκολσον και την Μέριλ Στριπ.
Εχει έντονα καυστικό χιούμορ, άπειρη ειρωνεία, καταπιάνεται (μέχρι αίματος) με μικροπροβλήματα που δημιουργούν απόγνωση στην Αμερικανο-πολωνο-Εβραία ηρωίδα (παρεμφερές στυλ: Woody Allen -από ταινία του οποίου είναι και το εξώφυλλο του βιβλίου άλλωστε-). Περιγράφει τέλεια διάφορες νευροψυχωτικές καταστάσεις και πρόσωπα, καθώς και την ατμόσφαιρα την Νέας Υόρκης (μάλλον του '80). Σαρκάζει Εβραϊκές συνήθειες, μικροαστικές παραδόσεις, οικογενειακούς κανόνες, διαλέκτους (π.χ. τα yiddish).
Τώρα που κολλάνε όλα αυτά εδώ;
Μα στο ότι μέσα στο βιβλίο αρμονικά παντρεύει καταστάσεις και ιστορίες με Εβραϊκές (και μη) συνταγές μαγειρικής. Οι συνταγές για την ηρωϊδα αποτελούν εκτός από επάγγελμα και χόμπι, την αυτοάμυνα της, το χιούμορ της, την εξομολόγησή της, την δύναμή της για να πάρει αποφάσεις. Η ανούσια και συνηθισμένη ζωή της περιστρέφεται γύρω από την κουζίνα. Ετσι δεκατρείς συνταγές εμπλέκονται με ισάριθμες καταστάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω:

Aπόγνωσή και φουσκωμένη κοιλιά λόγω εγκυμοσύνης (αμύγδαλα αλατισμένα)
Αρχή απιστιών του άντρα της (το τέλειο βραστό αυγό 4 λεπτών)
Χωρισμός (βινεγκρέτ)
Αβολες συναντήσεις με φίλους, πρώην γκόμενες, πρώην (σχεδόν) άντρα (Lemon pie)
Εκδρομές στην Ιταλία (Λιγκουϊνι α λα Τσέκα) ...
Σύγχρονα ζευγάρια, πολιτικές απόψεις, λογοτεχνία, φεμινισμός (ψητό κατσαρόλας της Λίλιαν Χέλμαν)!!!
Αίσθημα σιγουριάς, ασφάλειας και ηρεμία (σούπα από ξυνολάπαθα)

Δυσκολία

Κατηγορίες

Βιβλιοθήκη

Είδος

Κλειδιά

συνταγές, βιβλίο, έφρον, μαγειρική, κριτική, εβραίος, κουζίνα, λογοτεχνία, βινεγκρέτ, ξυνολάπαθα, λεμονόπιτα

Είναι πραγματικά απίστευτο πως καταφέρνει και συνδυάζει την αρχή ενός έρωτα με τις πατάτες (και μάλιστα όχι όποιες και όποιες αλλά τις βραστές με συγκεκριμένο τρόπο), την μέση μιας σχέσης με τις τηγανητές (υπάρχουν ακριβώς και μόνο 2 τρόποι για τηγανητές πατάτες, μας πληροφορεί και περιγράφει) και το τέλος με τον πουρέ (ακόμα και με σβόλους, με ή χωρίς χρήση βουτύρου).

Το βιβλίο αλήθεια ενώ είναι ελαφρύ (προτείνεται για παραλία, κωλοβάρεμα, τεμπέλιασμα) είναι πραγματικά καλογραμμένο.

Αυτό που πραγματικά κάνει είναι να καταπιάνεται με την ζωή απλών, συνηθισμένων μικροαστικών οικογενειών και χλιαρών ανθρώπων και να κερδίζει το ενδιαφέρον μας για αυτούς μέσα από τις (ανούσιες) λεπτομέρειες για αυτούς. Τελικά μάλλον στο τέλος τους συμπαθείς όλους, λυπάσαι τον εαυτό σου και την κατάντια σου, θέλεις να φτιάξεις όλες τις συνταγές που έχει αναφέρει, θα ήθελες σίγουρα να έχεις αυτό το σαρκαστικό χιούμορ της συγγραφέως και τέλος νιώθεις κάπως ανακουφισμένος που το να είσαι ένας συνηθισμένος κακόμοιρος άνθρωπος χαμηλών προδιαγραφών ίσως να μην είναι και τόσο κακό τελικά.

Να σημειώσω επίσης πως θα άξιζε (για ανθρώπους σαν και εμένα τουλάχιστον) να αγοράσει κανείς το μυθιστορηματάκι αυτό μόνο και μόνο για το γλωσσάρι εξωτικών λέξεων (συνήθως από φαγητά, συστατικά, τρόπους μαγειρέματος) στο τέλος του.
Προτείνω μάλιστα στο να εμπλουτίσει το γλωσσάρι του συμβουλευόμενος τις 13 Συνταγές της απιστίας

Ξαναλέω: Πρόκειται για μυθιστόρημα. Απλό, χιουμοριστικό, απροβλημάτιστο. Σύγχρονη λογοτεχνία. Γυναικείος τρόπος γραφής και θεώρησης των πραγμάτων. Αλλά τι να κάνω ρε παιδιά; Μου άρεσε.

Άλλα βιβλία της ίδιας: