Οι γνωστότερες «διεθνείς» σαλάτες:
Caesar's (του καίσαρα).
Γίνεται από μαρούλι, σκόρδο, ελαιόλαδο, κρουτόν, παρμεζάνα και σάλτσα Worcestershire. Καμιά φορά περιέχει και αντσούγιες (ιεροσυλία κατά ορισμένους ειδήμονες).
Το όνομά της δεν έχει καμία σχέση με Ρωμαίο αυτοκράτορα, αλλά με έναν εφευρετικό Ιταλό μετανάστη ονόματι Caesar Cardini στην Τιχουάνα του Μεξικού, ο οποίος είχε δυο-τρία ιταλικά εστιατόρια στη δεκαετία του '20. Ο κ. Cardini δημιούργησε τη σαλάτα αυτή, με το σκεπτικό να είναι κυρίως πιάτο.
Στην πρώτη εκδοχή του τα φύλλα του μαρουλιού ήταν άκοπα και τρωγόντουσαν με τα χέρια. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να τα κόβει. Σιγά σιγά, έγινε γνωστή στους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, οι οποίοι έρχονταν στο Μεξικό συχνά, για να απολαύσουν κάποιο ποτό κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Ο Cardini δεν έβαλε ποτέ αντσούγιες στη σαλάτα του. Αντιθέτως, υποστήριζε ότι η αλμυρή γεύση της αντσούγιας πρέπει να προέρχεται μόνο από τη σάλτσα Worcestershire (η οποία την περιέχει) και ως εκ τούτου πρέπει να είναι ήπια.
Ήταν τόσο πιστός στη συνταγή του, που την κατοχύρωσε ως ευρεσιτεχνία το 1948. Μέχρι τις ημέρες μας, στην Αμερική οι απόγονοί του εισπράττουν από τα πνευματικά δικαιώματα για την περίφημη Caesars dressing.
Νicoise ή νισουάζ
Ένα δροσιστικό μείγμα από μαρούλι, ντομάτες, φασόλια, αντσούγιες, κονσερβοποιημένο τόνο, ελιές και βρασμένα αυγά. Όλα αυτά ανακατεμένα με μία σάλτσα βινεγκρέτ. Στην εποχή του «fusion» ορισμένοι σνομπάρουν τον τόνο της κονσέρβας και βάζουν φρέσκο, ψημένο τόνο. Στην ουσία, όμως, δεν έχει καμία δουλειά στη γνωστή σαλάτα της Νίκαιας.
Waldorf
Μία ακόμα μεγάλη γαστρονομική εφεύρεση της αμερικανικής κουζίνας. «Γεννήθηκε» στο γνωστό, ομώνυμο ξενοδοχείο «Waldorf Αstoria» της Νέας Υόρκης το 1893 από τον maitre d' hotel, κάποιον Οscar Τschirky.
Η αρχική συνταγή περιείχε μήλα, σέλερι και μαγιονέζα. Κάποια στιγμή πριν από το 1920, προστέθηκαν και καρύδια. Σήμερα είναι μία από τις στάνταρ ξενοδοχειακές σαλάτες ανά τον κόσμο.
Τabouleh ή ταμπούλι
Η μεσανατολίτικη σαλάτα που έχει κερδίσει την καρδιά των υπερασπιστών της υγιεινής - οικολογικής διατροφής των τελευταίων καιρών. Γίνεται από πλιγούρι και πολύ ψιλοκομμένη ντομάτα, μαϊντανό, φρέσκο κρεμμυδάκι, δυόσμο, χυμό λεμονιού και ελαιόλαδο. Καμιά φορά καρυκεύεται και με λίγη κανέλα ή μπαχάρι. Δεν υπάρχουν κανόνες όσον αφορά την αναλογία του πράσινου ως προς το κόκκινο. Άλλοι την προτιμούν με έντονο το πράσινο του μαϊντανού, ενώ άλλοι πιο ντοματένια.
Χωριάτικη
Γνωστή στο εξωτερικό ως Greek Salad. Σαν το καθετί στην Ελλαδίτσα μας, έχει κανόνες. Ο κάθε Έλληνας, όμως, έχει τους δικούς του, για τους οποίους δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του (ούτε στη σαλάτα του). (Βλ. «ΤΑ ΝΕΑ», 27/5/2000).
Ρώσικη
Δεν είναι ακριβώς ρώσικη εφεύρεση αλλά γαλλο-ρώσικη, η οποία πρωτοονομάστηκε Vinegrety για την αρχική της σάλτσα (λάδι και ξίδι). Στις ημέρες μας η ρώσικη είναι μια σαλάτα από βραστά λαχανικά, ως επί το πλείστον πατάτες και καρότα, αναμεμειγμένα με μαγιονέζα. Καμιά φορά περιέχει και διάφορα τουρσιά, από πίκλες μέχρι παντζάρια και κάπαρη.
Caesar's (του καίσαρα).
Γίνεται από μαρούλι, σκόρδο, ελαιόλαδο, κρουτόν, παρμεζάνα και σάλτσα Worcestershire. Καμιά φορά περιέχει και αντσούγιες (ιεροσυλία κατά ορισμένους ειδήμονες).
Το όνομά της δεν έχει καμία σχέση με Ρωμαίο αυτοκράτορα, αλλά με έναν εφευρετικό Ιταλό μετανάστη ονόματι Caesar Cardini στην Τιχουάνα του Μεξικού, ο οποίος είχε δυο-τρία ιταλικά εστιατόρια στη δεκαετία του '20. Ο κ. Cardini δημιούργησε τη σαλάτα αυτή, με το σκεπτικό να είναι κυρίως πιάτο.
Στην πρώτη εκδοχή του τα φύλλα του μαρουλιού ήταν άκοπα και τρωγόντουσαν με τα χέρια. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να τα κόβει. Σιγά σιγά, έγινε γνωστή στους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, οι οποίοι έρχονταν στο Μεξικό συχνά, για να απολαύσουν κάποιο ποτό κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Ο Cardini δεν έβαλε ποτέ αντσούγιες στη σαλάτα του. Αντιθέτως, υποστήριζε ότι η αλμυρή γεύση της αντσούγιας πρέπει να προέρχεται μόνο από τη σάλτσα Worcestershire (η οποία την περιέχει) και ως εκ τούτου πρέπει να είναι ήπια.
Ήταν τόσο πιστός στη συνταγή του, που την κατοχύρωσε ως ευρεσιτεχνία το 1948. Μέχρι τις ημέρες μας, στην Αμερική οι απόγονοί του εισπράττουν από τα πνευματικά δικαιώματα για την περίφημη Caesars dressing.
Νicoise ή νισουάζ
Ένα δροσιστικό μείγμα από μαρούλι, ντομάτες, φασόλια, αντσούγιες, κονσερβοποιημένο τόνο, ελιές και βρασμένα αυγά. Όλα αυτά ανακατεμένα με μία σάλτσα βινεγκρέτ. Στην εποχή του «fusion» ορισμένοι σνομπάρουν τον τόνο της κονσέρβας και βάζουν φρέσκο, ψημένο τόνο. Στην ουσία, όμως, δεν έχει καμία δουλειά στη γνωστή σαλάτα της Νίκαιας.
Waldorf
Μία ακόμα μεγάλη γαστρονομική εφεύρεση της αμερικανικής κουζίνας. «Γεννήθηκε» στο γνωστό, ομώνυμο ξενοδοχείο «Waldorf Αstoria» της Νέας Υόρκης το 1893 από τον maitre d' hotel, κάποιον Οscar Τschirky.
Η αρχική συνταγή περιείχε μήλα, σέλερι και μαγιονέζα. Κάποια στιγμή πριν από το 1920, προστέθηκαν και καρύδια. Σήμερα είναι μία από τις στάνταρ ξενοδοχειακές σαλάτες ανά τον κόσμο.
Τabouleh ή ταμπούλι
Η μεσανατολίτικη σαλάτα που έχει κερδίσει την καρδιά των υπερασπιστών της υγιεινής - οικολογικής διατροφής των τελευταίων καιρών. Γίνεται από πλιγούρι και πολύ ψιλοκομμένη ντομάτα, μαϊντανό, φρέσκο κρεμμυδάκι, δυόσμο, χυμό λεμονιού και ελαιόλαδο. Καμιά φορά καρυκεύεται και με λίγη κανέλα ή μπαχάρι. Δεν υπάρχουν κανόνες όσον αφορά την αναλογία του πράσινου ως προς το κόκκινο. Άλλοι την προτιμούν με έντονο το πράσινο του μαϊντανού, ενώ άλλοι πιο ντοματένια.
Χωριάτικη
Γνωστή στο εξωτερικό ως Greek Salad. Σαν το καθετί στην Ελλαδίτσα μας, έχει κανόνες. Ο κάθε Έλληνας, όμως, έχει τους δικούς του, για τους οποίους δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του (ούτε στη σαλάτα του). (Βλ. «ΤΑ ΝΕΑ», 27/5/2000).
Ρώσικη
Δεν είναι ακριβώς ρώσικη εφεύρεση αλλά γαλλο-ρώσικη, η οποία πρωτοονομάστηκε Vinegrety για την αρχική της σάλτσα (λάδι και ξίδι). Στις ημέρες μας η ρώσικη είναι μια σαλάτα από βραστά λαχανικά, ως επί το πλείστον πατάτες και καρότα, αναμεμειγμένα με μαγιονέζα. Καμιά φορά περιέχει και διάφορα τουρσιά, από πίκλες μέχρι παντζάρια και κάπαρη.
Τα πρώτα ροδάκινα στην Ελλάδα
Λέγεται ότι αυτοί που έφεραν την πρώτη ποικιλία ροδάκινων στη χώρα μας ήταν οι στρατιώτες του Μ.Αλεξάνδρου. Η καλλιέργεια αυτή καταγόταν από την Κίνα και το όνομα της καλλιέργειας ήταν "προύνος ο...
Γεύμα από γάλα φοράδας
Οι νομάδες πολεμιστές του Τζένγκις Χαν, που περνούσαν πολλές ώρες πάνω στη ράχη του αλόγου τους, ξέραιναν στον ήλιο γάλα φοράδας μεταβάλλοντας το σε ελαφριά σκόνη και έριχναν λίγη απ'αυτή τη σκόνη σε...
Σοκολάτα ΙΟΝ
Η σοκολάτα αμυγδάλου ΙΟΝ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1930. Η σοκολατοποιία ΙΟΝ μόλις είχε ιδρυθεί σε μια γειτονιά του Ν.Φαλήρου και στις εκεί μονοκατοικίες κυριαρχούσε η ευωδιά των...
