Η όλη διαδικασία ξεκινάει από την επιλογή του πούρου. Η απλή λύση είναι τα μικρά πούρα που κυκλοφορούν στα περίπτερα σε πακέτα των πέντε συνήθως ή τα πουράκια (cigarillos) που συνήθως τα βρίσκουμε σε πακέτα των δέκα ή είκοσι. Πολλά από αυτά που κυκλοφορούν είναι αρωματικά, ενώ μπορείτε να βρείτε και να απολαύσετε διάφορες γεύσεις. Η επιλογή εδώ σηκώνει ψάξιμο.
Από δω και κάτω το παιχνίδι γίνεται πιο χοντρό και θα χρειαστείτε την βοήθεια κάποιου με μεγαλύτερη πείρα, οπότε μιας και ανεβήκαμε κατηγορία θα σας συμβούλευα να επισκεφτείτε κάποιο καπνοπωλείο. Εκεί θα βρείτε μεγαλύτερη ποικιλία και φυσικά διαφορετικά μεγέθη. Ελπίζω βέβαια ο καπνοπώλης να έχει τις απαραίτητες γνώσεις και να μην είναι απλός κάποιος ιδιοκτήτης ενός στεγασμένου περιπτέρου.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Τα πούρα για να κρατήσουν το άρωμα και την γεύση τους ανέπαφα πρέπει να διατηρούνται σε περιβάλλον με 70% σχετική υγρασία. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση μιας συσκευής που λέγεται υγραντήρας.
Αν είναι πολύ ξηρά, τότε έχουν καλό τράβηγμα, αλλά γρήγορη καύση και έντονη γεύση. Αν είναι πολύ υγρά, έχουν δύσκολο τράβηγμα και ξινή γεύση μέχρι το τέλος.
Το πούρο δεν είναι γλειφιτζούρι, άρα δεν το γλείφουμε.
Αν το πούρο σας έχει μια μικρή τρύπα ή σχισμή η οποία σας εμποδίζει στο τράβηγμα του καπνού, λύστε το πρόβλημα σαλιώνοντας το άνοιγμα ή κλείνοντας με το δάχτυλο την τρύπα όσο καπνίζετε.
Από τα μεσαία πούρα και πάνω, είμαστε αναγκασμένοι να κόβουμε την άκρη για να δημιουργήσουμε το άνοιγμα από το οποίο θα τραβάμε τον καπνό. Το κόψιμο του πούρου είναι καθοριστικό για τη γεύση του. Αν ανοίξετε μια πολύ μικρή τρύπα, μπορεί να συγκεντρωθεί στο άνοιγμα πίσσα καπνού, η οποία θα καταστρέψει τη γεύση του πούρου. Γι' αυτό είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε κόφτη γκιλοτίνα. Είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για κάποιον αρχάριο, μιας και οι πιθανότητες να καταστρέψετε το πούρο σας είναι μηδαμινές. Εναλλακτικά το κόβουμε με τη βοήθεια ενός κοφτερού μαχαιριού ή δαγκώνοντας την άκρη (πως βλέπαμε στα γουέστερν... κάπως έτσι), αλλά αυτές οι μέθοδοι είναι για προχωρημένους.
Μόλις κόψουμε τη άκρη από το πούρο μπορούμε να το φέρουμε στη μύτη μας και να μυρίσουμε το άρωμά του. Στη συνέχεια το βάζουμε στα χείλη μας και εισπνέοντας μπορούμε να απολαύσουμε τη γεύση του καπνού πριν το ανάψουμε.
Το άναμμα ενός πούρου μπορεί να θεωρηθεί και αυτό ως τέχνη. Κυριαρχεί η άποψη ότι οι αναπτήρες πετρελαίου (π.χ. Zippo) αλλοιώνουν την γεύση. Βέβαια αυτό είναι υποκειμενικό. Για το άναμμα χρησιμοποιούμε συνήθως αναπτήρα βουτανίου με δυνατή φλόγα ή μακρύ ξύλινο σπίρτο. Κρατώντας στο ένα χέρι το πούρο και στο άλλο τη φλόγα, στρίβουμε αργά το πούρο έτσι ώστε να ανάψει περιμετρικά. Στη συνέχεια υπάρχουν δύο λύσεις: παίρνουμε μια βαθιά εισπνοή και ξεφυσάμε σταθερά και δυνατά. Κρατάμε τον αναπτήρα αναμμένο και συνεχίζουμε να ξεφυσάμε για μερικά δευτερόλεπτα μέχρι η φλόγα να αλλάξει χρώμα, από κίτρινο σε γαλάζιο, να μικρύνει και ίσως να σβήσει. Εναλλακτικά αφού ανάψει περιμετρικά τραβάμε μερικές γρήγορες ρουφηξιές για να επιταχύνουμε την καύση. Στη συνέχεια ελέγχουμε αν έχει ανάψει ομοιόμορφα, διαφορετικά κατευθύνουμε την φλόγα στο σημείο που δεν έχει ανάψει. Περιμένουμε 30 με 50 δευτερόλεπτα να μειωθεί η θερμοκρασία και τώρα μπορούμε να τραβήξουμε την πρώτη υπέροχη ρουφηξιά!
Περιμένουμε 30 με 50 δευτερόλεπτα ανάμεσα στις ρουφηξιές. Διαφορετικά, ο καπνός δεν θα προλάβει να κρυώσει, αφήνοντας μια αιχμηρή γεύση.
Μην τραβάτε εξαιρετικά μεγάλες ρουφηξιές καπνού. Θα υπερθερμάνετε το πούρο και θα αποκτήσει δυσάρεστα έντονη γεύση.
Καλό είναι να μην καπνίζετε στο ύπαιθρο, γιατί ο αέρας προκαλεί ανόμοια καύση και αλλοιώνει το άρωμα του πούρου
Μην καπνίζετε αν προηγουμένως έχετε χρησιμοποιήσει στοματικό υγρό, σπρέι για την αναπνοή, οδοντόπαστα ή κάποιο φάρμακο, γιατί μπορεί να πικρίσει η γεύση του πούρου.
Αν το πούρο σβήσει, αφαιρούμε την γκρι στάχτη. Ξανανάβουμε προσεχτικά ολόκληρη την περίμετρο. Όταν η θερμότητα προχωρήσει σε όλο το πούρο, βάλτε το στο στόμα σας και κρατήστε έναν αναμμένο αναπτήρα στην άκρη του μέχρι να κάψει μια κίτρινη φλόγα. Μην τραβάτε ρουφηξιές. Αντιθέτως, πάρτε μια βαθιά εισπνοή και ξεφυσήξτε σταθερά και δυνατά. Κρατήστε τον αναπτήρα αναμμένο και συνεχίστε να ξεφυσάτε για μερικά δευτερόλεπτα μέχρι η φλόγα να αλλάξει χρώμα, από κίτρινο σε γαλάζιο, να μικρύνει και ίσως να σβήσει.
Με το πούρο δεν τινάζουμε συνέχεια την στάχτη όπως κάνουμε με το τσιγάρο. Καλό είναι πάντα να υπάρχει ένα στρώμα στάχτης στην άκρη του. Ένα καλό πούρο μπορεί να κρατήσει στάχτη μήκους πάνω από ένα εκατοστό. Πριν την τινάξουμε καλό είναι να κάνουμε δυο γρήγορες ρουφηξιές και μετά να τινάξουμε απαλά την στάχτη.
Τον καπνό του πούρου δεν τον κατεβάζουμε στα πνευμόνια μας όπως με το τσιγάρο. Τον απολαμβάνουμε φροντίζοντας να κυκλοφορεί στην στοματική κοιλότητα, στον οισοφάγο και στη ρινική οδό. (Αν είμαστε και μόνοι μας μπορούμε να προσπαθήσουμε να κάνουμε και δαχτυλίδια καπνού... παίζω και απολαμβάνω)
Το πούρο το καπνίζουμε μέχρι το σημείο που θα αισθανθούμε ότι καίγονται τα δάχτυλά μας ή μέχρι το σημείο που η γεύση του και ο καπνός του γίνουν πολύ βαριά για εμάς. (Αν έχουμε αφήσει το δαχτυλίδι της μάρκας του επάνω και η καύτρα έχει φτάσει μέχρι εκεί τότε το αφαιρούμε προσεκτικά χωρίς να τραυματίσουμε το πούρο.)
Το πούρο δεν το σβήνουμε όπως το τσιγάρο. Το αφήνουμε να σβήσει μόνο του. Αν δεν σβήνει παίρνουμε βαθιά εισπνοή και φυσάμε σιγά σιγά έτσι ώστε να μειώσουμε τη θερμοκρασία του, να βγάλουμε τον καπνό που είναι παγιδευμένος μέσα και να διώξουμε την πίσσα από το στόμιο. Στη συνέχεια το αφήνουμε πάλι να σβήσει μόνο του.
Ελπίζω οι ελάχιστες γνώσεις μου να σας καθοδηγήσουν στην απόλαυση ενός καλού πούρου. Από 'κει και πέρα ελπίζω ο καπνοπώλης να είναι σε θέση να σας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
